اما انسانی که هدفش خدمت به انسان باشد حتما انسان خوبی‌ست.
زکریای رازی.
از نوازندگی تا داروساز شدن
معروف است که رازی از ابتدا داروساز نبود و در کار طب وارد نشده بود. در ابتدای جوانی رازی زرگر بود و عود مینواخت و آواز می‌خواند بعداز برخورد با احمد ابن سلخ بلخی یک‌باره از همه چیز دست برداشت و نزد او کیمیاگری، نجوم، فلسفه، علوم دینی و مقدمات طب را فرا گرفت …
بیرونی معتقد است او در ابتدا به کیمیا اشتغال داشته و پس از آن‌که در این راه چشمش در اثر کار زیاد با مواد تند و تیز بو آسیب دید، برای درمان چشم به پزشکی روی آورد.
با خود می‌گفتم محمد، جهان از وجود تو چه سودی می‌برد؟ زرگر یا نوازنده؟ نه … راهی نو و تازه بجوی که مردم از حضور تو بهره‌ور شوند. و بالاخره محمد داروساز شد. یک داروساز جهانی
در کتاب‌های مورخان اسلامی آمده‌است که رازی طب را در بیمارستان بغداد آموخته‌است، در آن زمان بغداد مرکز بزرگ علمی دوران و جانشین دانشگاه جندی شاپور بوده‌است و رازی برای آموختن علم به بغداد سفر کرد و مدتی نامعلوم در آن‌جا اقامت گزید و به تحصیل علم پرداخت و سپس ریاست بیمارستان معتضدی را برعهده گرفت. پس از مرگ معتضد خلیفه عباسی به ری بازگشت و عهده‌دار ریاست بیمارستان ری شد و تا پایان عمر در این شهر به درمان بیماران مشغول بود. رازی در آخر عمرش نابینا شد، درباره علت نابینا شدن او روایت‌های مختلفی وجود دارد، بیرونی سبب کوری رازی را کار مداوم با مواد شیمیایی چون بخار جیوه می‌داند.
برای رفع شبهات در این زمینه، می‌توانید کتاب محمد بن زکریای رازی دکتر محمد دهقانی را مطالعه کنید، شرحی از این کتاب را در ویدئوی زیر می‌توانید تماشا کنید:
به‌گفتهٔ جرج سارتن، پدر تاریخ علم، رازی «بزرگ‌ترین پزشک ایران و جهان اسلام در زمان قرون وسطی بود». پرویز اذکایی و جوئل کریمر در کتاب «احیای فرهنگی در عهد آل بویه» رازی را شخصیتی دانسته‌اند که بر قله انسان‌گرایی ایرانی ایستاده‌است. به پاس زحمات فراوان رازی، روز پنجم شهریورماه (۲۷ اوت)، روز بزرگداشت زکریای رازی شیمی‌دان بزرگ ایرانی و روز داروساز نام‌گذاری شده‌است.
خلاصۀ ویدئویی زندگی رازی را می‌توانید اینجا تماشا کنید
چگونه داروساز شوم؟
همچنین اگر دوست دارید بدانید چگونه یک داروساز شوید، می‌توانید ویدئوی سه دقیقه‌ای زیر را در این زمینه تماشا کنید:
