ناشنوا و مساله ارتباط و یافتن شغل در ایران

به نظر میرسد بهتر آن است که یا زبان مشترکی خلق کنید یا زبان آن کشور را بیاموزید.
حال فرض کنید به کشوری وارد شده اید که زبان آنها زبان اشاره است. در این صورت زبان صوتی شما و زبان اشاره انها، راه ارتباطی را سخت می‌کند، به نظر بهترین راه آن است که شما زبان اشاره بیاموزید و آن افراد هم حداقل رسم خط زبان شما را به صورت نوشتاری بیاموزند.

اگرچه در نگاه اول این ایده زیادی ایده‌آل و آرمانی به نظر می‌رسد، اما غیر ممکن نیست.
معضل ناشنوایان کشور ما تقریبا همین مساله است اینکه در کشور ما زبان اشاره به عنوان زبان رسمی شناخته نشده و افراد شنوا فکر می‌کنند ناشنوایان مشکل صحبت کردن دارند، در حالیکه آنها قادر به صحبت کردن به زبانی دیگر هستند. به همین خاطر استخدام افراد ناشنوا یک فرایند سخت شده است.